بررسی خاصیت جذب مادون قرمز مواد ارگانیکی و ساخت حسگر مبتنی بر بهترین ترکیب

ماده pvdf با سه ترکیب مختلف pvdf، pvdf+go، pvdf+meh-ppv ساخته شد، و برای ایجاد خاصیت پایروالکتریکی که آشکارساری مادون قرمز بر مبنای این ویژگی قرار داده شده است، فاز بتا از ماده ساخته شد و در نهایت برای جلوگیری از متخلخل شدن لایه، تحت ترمیم حرارتی قرار گرفت و به منظور تعیین درصد فاز ? در ماده، از ماده تست ftir گرفته شد که بر اساس رابطه بیر-لامبرت، مقدار فاز بتا در سه ماده مشخص شدخاصیت فروالکتریکی ماده توسط اسکوپ اندازه گیری شد که در ابتدا یک میدان متغیر با زمان که بصورت مثلثی تغییر می کرد و دامنه پیک تو پیک آن 6 ولت بود اعمال شد که این میدان فرکانس های مختلف را شامل می شد. با اعمال این میدان خروجی اسکوپ لوپ هیسترزیس را نشان داد که بنابراین مشخص شد که ماده خاصیت خازنی از خود نشان می دهد. البته از ابتدا چنین نتیجه ای دور از انتظار نبود، چون قطعه از دو الکترود رسانا ito و al تشکیل شده بود و بین این دو الکترود ماده عایق قرار می گرفت که این ساختار یک خازن است. با توجه به این، خاصیت فرو الکتریک تایید شد ولی هنوز نمی توان در مورد خاصیت پایرو نظر داد چون هر ماده پایروالکتریکی، لزوما فروالکتریک می باشد ولی برعکس لزوماً صحیح نیست. درمورد خاصیت پایروالکتریک، روش اندازه گیری بر مبنای اعمال حرارت به قطعه و اندازه گیری جریان خروجی و در نهایت با اعمال نسبت مساحت قطعه به منحنی جریان، ضریب پایرو اندازه گیری شد و این روش برای 3 قطعه مورد ارزیابی قرار گرفت. در قطعه ی بر مبنای ماده pvdf ضریب پایرو بزرگی نسبت به قطعه ی بر مبنای ماده pvdf+goبدست آمد که کاهش ضریب پایرو در ماده pvdf+go بدلیل زیاد بودن نسبت ترکیبی go می باشد، اما در مورد قطعه ی بر مبنای ماده meh-ppv+ pvdf ضریب پایرو بزرگتری نسبت به بقیه نشان می دهد که احتمالاً با تغییر نسبت های ترکیب مواد، ضریب پایرو افزایش پیدا کند.